İnsanlığımın en zayıf anında derin düşünceler sarar beni. Mutlaka bir yaşanmışlık tetikler onları, attırır voltaları! İşte yine öyle bir an, işte yine öyle bir yaşanmışlık! Beynimde koşuşturan ipi salınmış duygular…
Size yazmak için biraz dinlenmeyi bekledim aslında. Dinleneyim ki kendimce doğru tespitler yapabileyim. Hepimiz gün içinde iyi ve kötü anlar yaşarız. Birileri kalbimizi kırarken diğerleri tamir etmeye çalışır, sonra o tamirci gelir “Bunu ben yapmıştım, bozma hakkı bende saklı!” Der, dağıtır gider. Sonra bir diğeri gelir yaralarını öper koklar, seni tazeler. Malum yaşıyorsak ve iletişim içindeysek hepsi süregelen hareketlerdir . Bu gibi durumlarda mümkün olduğunca az hasarla ve olgunlukla yaşanılanların üstesinden gelebilenlere ise feleğin çemberinden geçmiş canlılar denir! Şayet bugüne kadar steril bir şekilde cam fanusta yaşadıysanız vay halinize! Bilin ki alışana kadar epey yara alacaksınız.
Prensip ve vicdan… Evet bir insanda bulunması gereken iki özellik diyorsunuz değil mi? İşte doğru ya da yanlış, benim düşüncem burada başlıyor. Bir canlıda ikisinin birada ‘sapına’ kadar bulunması İMKANSIZ! Prensipli kişinin beyni matematiksel çalışır. Bu ne demek ? Sol lob kullanımı daha aktif! Vicdanlı kişi ise duygusal davranışlar sergiler, yani sağ lobun himayesindedir! Örnek verelim: “ Siz bir insana kızdınız, defalarca size aynı hatayı yapmasına izin verdiniz. Prensipliyseniz “ canım yanıyor, koş” dese de sizin ona dönüşünüz olmaz. O anda beyninizde geçmiş anılar canlanır artık kin tutmasanız dahi kendinizi sorundan uzak tutarsınız ve “HAYIR” demeyi bilirsiniz. Vicdanlıysanız her şeye rağmen yine ilk siz koşarsanız, sonuçlarına katlanırsınız. Arada derede bir kişiyseniz( kimilerine göre dengede) anlık yardım eder sonra yuvanıza geri dönersiniz. Bu gibi durumlarda ya iyi ya kötü ya da kaypak olursunuz. Genelde de arada derede olanlar anlaşılamaz ve en çok yarayı her zaman onlar alır. Asla konuşmayacağım dediğiniz bir insanla yeniden barışmanız aslında sizin vicdanınızın hareketidir. Büyük konuşmalar da bundan kaynaklıdır. Beyin size anlık sinyal yollar: “Darbe aldın, uzaklaş!” Aradan zaman geçer, sinyalin sesi zayıflar, vicdan bağırmaya başlar, ‘affet gitsin!’
Şimdi, hangisi doğru tartışılır ama bilin ki her şekilde eleştiri alacaksınız. Önemli olan sizin hangi davranış şekliyle mutlu olduğunuz… Ben hangisi miyim? İşte o bir sır! Sadece küçük bir tüyo verebilirim: “ İNSAN OLMAYI SEVİYORUM!”